Znana śląska hematolog podejrzana o przeprowadzanie eksperymentów medycznych

Chodzi o przeszczepy szpiku jako metody leczenia chorych ze stwardnieniem rozsianym. Poza profesor, która stanowczo nie zgadza się z zarzutami, w śledztwie jest jeszcze dwoje podejrzanych.

Jak przekazała w piątek PAP rzeczniczka Prokuratury Okręgowej w Gliwicach Joanna Smorczewska, śledztwo toczy się od 2017 r. i dotyczy lat 2009-2016 r. Badane w postępowaniu czyny są związane z pełnieniem przez prof. K.-K. funkcji konsultanta wojewódzkiego ds. hematologii, kierownika oddziału hematologii Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach oraz z działalnością Fundacji „Śląskie Centrum Hematologii i Transplantacji Szpiku Kostnego” z siedzibą w Katowicach - poinformowała.

„Wskazać można, że ogólnie śledztwo dotyczyło wielu wątków, w szczególności natomiast przekroczenia uprawnień w latach 2014-2015 przez kierownika Oddziału Hematologii i Transplantacji Szpiku Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach poprzez nieuzasadnione zabiegi przeszczepu szpiku przeprowadzane w oparciu o nierzetelną dokumentację medyczną pacjentów przy stwardnieniu rozsianym, które to zabiegi miały nosić charakter eksperymentu medycznego i działania w ten sposób w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poprzez refundację tych zabiegów na rzecz szpitala (...)” - podała prokuratura.

Profesor K.-K. ogłoszono zarzuty przed kilkoma dniami. Objęto nimi też dyrektora Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego im. Mielęckiego dr. Włodzimierza Dz. i Ewę M., pełniącą w tej placówce funkcję zastępcy dyrektora ds. ekonomicznych – głównej księgowej. Ewa M. nie stawiła się na termin zaplanowanych czynności. Przesłuchani podejrzani nie przyznali się do stawianych zarzutów i odmówili składania wyjaśnień. Nie stosowano wobec nich środków zapobiegawczych.

Jak podaje prokuratura, Sławomirze K.-K. zarzucono, że od 2011 do 2016 r. organizowała i nadzorowała wykonywanie zabiegów przeszczepów autologicznych jako metody leczenia stwardnienia rozsianego. Według śledczych, przy tym rozpoznaniu stanowiły one niezgłoszony i niezarejestrowany eksperyment medyczny, przeprowadzany bez uzyskania pozytywnej opinii Komisji Bioetycznej, a tym samym bez dokładnego opisu procedur, składu zespołu kwalifikującego i leczącego, kryteriów kwalifikacji i dyskwalifikacji do zabiegu oraz sposobu monitorowania krótko- oraz długookresowego.

„Jak ustalono, poddała opisanemu zabiegowi 67 pacjentów, czym sprowadziła niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia wielu osób stwarzając szczególnie niebezpieczne warunki ich leczenia poprzez zastosowanie, w miejsce sprawdzonego i wysoce skutecznego leczenia farmakologicznego, inwazyjnej metody o niepotwierdzonej skuteczności, powodującej co najmniej kilkutygodniowy rozstrój zdrowia i o nieznanym wpływie długoterminowym na chorobę podstawową, jak również dokonując nieprawidłowej kwalifikacji pacjentów (...)” - opisuje prokuratura.

Śledczy dodają, że zaniechano też zapewnienia pacjentom długoterminowej opieki po zabiegu przez specjalistów hematologów oraz neurologów biorących udział w badaniu tej metody, czyli osób posiadających wiedzę w zakresie rozpoznania ewentualnych powikłań. W ten sposób – wskazuje prokuratura – profesor dopuściła się prowadzenia eksperymentu medycznego bez zgody jego uczestnika, należycie poinformowanego o spodziewanych korzyściach i grożących mu ujemnych skutkach oraz prawdopodobieństwie ich powstania, jak również o możliwości odstąpienia od udziału w eksperymencie na każdym etapie jego trwania.

Inny zarzut dotyczy wyłudzenia środków z NFZ. Według prokuratury, wspólnie z dyrektorem szpitala, odpowiedzialnym za prawidłową realizację kontraktu z NFZ, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w tym polegającej na przydziale tzw. premii przeszczepowych, profesor wprowadziła w błąd dyrektora śląskiego oddziału Funduszu. Chodzi o "wskazanie fałszywego rozpoznania głównego w sprawozdaniu z realizacji świadczeń do NFZ", umożliwiającego rozliczenie wykonanych świadczeń przeszczepów autologicznych, jako świadczeń gwarantowanych, podczas gdy w rzeczywistości - dodaje prokuratura - były one wykonywane jako metoda leczenia stwardnienia rozsianego i w tym rozpoznaniu klinicznym stanowiły eksperyment medyczny, który nie podlegał finansowaniu ze środków publicznych. W ocenie prokuratury w ten sposób podejrzani poprzez rozliczenie 67 pacjentów doprowadzili NFZ do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości ponad 5,5 mln zł.

Trzeci opisywany przez prokuraturę zarzut dotyczy - bezpodstawnego w ocenie prokuratury - przydzielenia (od 9 sierpnia 2009 r. do końca 2016 r.) środków z nadwyżki za procedury przeszczepu szpiku finansowane przez NFZ w ramach świadczeń gwarantowanych, które w czerwcu 2009 r., utraciły status procedur wysokospecjalistycznych i przestały być finansowane przez Ministerstwo Zdrowia. W ten sposób szpitalowi im. Mielęckiego miała zostać wyrządzona szkoda majątkowa w wysokości ok. 19 mln, które zostały przyznane tytułem dodatkowego wynagrodzenia - tzw. premii przeszczepowych.

„Czynu dokonano w ten sposób, że Ewa M. wspólnie i w porozumieniu z Włodzimierzem Dz. przekazywali kwartalnie do dyspozycji Sławomirze K.-K. środki finansowe stanowiące zysk Szpitala za przeprowadzenie przeszczepów szpiku w łącznej wysokości 19 mln 435 tys. 459 zł, w celu ich swobodnego podziału dla pracowników poza regulaminem premiowania i wynagradzania oraz bez merytorycznej kontroli sposobu wydatkowania, które to środki były następnie rozdzielane w sposób niejasny i uznaniowy, bez zastosowania kryteriów merytorycznych pracownikom" - podaje gliwicka prokuratura.

W rozmowie z PAP profesor powiedziała, że stanowczo nie zgadza się z zarzutami. Jak dodała na przeprowadzanie zabiegi były uzyskane wszystkie niezbędne zgody i dochowane zostały wszelkie procedury. Sprawa dotycząca tej formy leczenia była badana już przez inną prokuraturę i została umorzona - dodała. „To nie była terapia eksperymentalna i nie było żadnego wyłudzenia (...) To są pomówienia, to jest absolutnie nieprawda” - powiedziała. Bardziej szczegółowo ma odnieść się do zarzutów na piśmie, po konsultacji w prawnikiem. (PAP)

autor: Krzysztof Konopka

kon/ akub/